Dialettali

Gronda la luse su le strade,
fiorisse rosàre de lanpadine,
se ilumina i oci, se piega i zenoci,
rumando nel cor par catar l’orassion
e coesta coa’n la ven, l’è confusa,
no’ l’è ciàra o picolo Gesù,
che te ne goardi, che te ne ‘scolti.
Fin a ieri,…leggi…

De note me piàse goardar,
la luna ciàra del fredo genar,
éla la gode lassù tuta bela,
de vardàme le mane ‘n scasèla,
i’è frede ‘ngiassè coi diaoléti,
solita rògna de i poaréti!
E, no’ l’è fenìa, ghè le bugànse,
le ga ‘l colore de le marànse,
come…leggi…

Devant al foghèr
tegne un thóch de Pérèr
al e un tòc de un ràn gròs
che pochi ghen ò vist.

Có vién le dornade crude de la staión freda
al varde e prove a contar i therci dei so ani
ma ‘l calìn del več io i li confonde e no li cate…leggi…

Sonàa le canpane
su i prè fiorìi,
’l sol el paréa
fermo là sora ‘l monte,
mi e ti soli soléti
faséimo piena la belessa
ne la festa del’april.
Le nostre parole,
donè al vento,
le bele caresse,
i éra robè dai profumi,
’nvesse i sì,
i éra par mi…leggi…

A le nove de séra
ne i mési caldi de l’istà,
al son de la canpana
che ne ricordàa l’Ave Maria,
alè, tuti noàntri bociasse
se coréa a la fontana,
a farse ‘l (bagno).
Con do scàie de saon
fraché una a l’atra
a mo’ de saoneta!
’L sugaman…leggi…